ΦΑΝΤΑΡΟΣ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ, ΦΑΝΤΑΡΟΣ ΣΤΟ ΣΤΡΑΤΟ, ΦΑΝΤΑΡΟΣ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟ
Σ' ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ, Σ' ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ, ΟΙ ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ ΓΙΝΟΝΤΑΙ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΥΤΟΠΙΑ

Σάββατο 22 Νοεμβρίου 2008

Διαδήλωση 17 Νοέμβρη-Πολυτεχνείο

17 Νοέμβρη ,μέρα μνήμης και τιμής του Πολυτεχνείου, αποφάσισα να πάω και εγώ στην διαδήλωση μνήμης. Κατέβηκα κάτω στην Λευκωσία και πήγα μέχρι το παλιό νοσοκομείο, εκεί βρήκα και τα παιδιά της ΑΔΑ(Αυτόνομη Δράση Αντιεξουσιαστών) να προετοιμάζονται για την πορεία, υπό την μουσική του Άσιμου «Τον ξέρουμε καλά της γής μας τον αφέντη μας έμαθε πολλά το αίμα του Νοέμβρη», και μπήκα αμέσως στο στοιχείο μου! Καθώς περιμέναμε την έναρξη της πορείας, ολόκληρα λεωφορεία με εδονίτες μαθητές κυρίως και λίγους φοιτητές έφταναν στον τόπο σύναξης, οι περισσότεροι με το κυπριακό κουρελόπανο στο χέρι, αλλά και κάποιοι άλλοι με το γαλανόλευκο κουρελόπανο! Ο εθνικισμός στο μεγαλείο του, τι αν είναι κυπριακός, τι αν είναι ελληνικός? Καμία διαφορά δεν έχει, όσο και αν μας το παίζουν οι εδονίτες «αντιεθνικιστές»! Καταλάβαμε όμως και γιατί βγήκαν τώρα οι ελληνικές σημαίες ενώ μέχρι πρωτίστως περιορίζονταν μόνο στης κυπριακές! Ήρθε η διαταγή από «πάνω» να δείξει το «αριστερό» κόμμα, της κυβέρνησης ότι είναι ελληνικό, και για να συμπληρώσει αυτά που υπερασπίζεται ο «αρχηγός» τους στην κυβέρνηση, περί ελληνισμού κλπ μαλακίες! Έτσι οι εδονίτες κατάφεραν για ακόμη μια φορά να αμαυρώσουν το σκοπό του Πολυτεχνείου και τον αγώνα τον ανθρώπων τότε, προωθώντας τα συμφέροντα τους κυρίως, αλλά βγάζοντας και την μάσκα του αντιεθνικιστή και φανερώνοντας το πραγματικό τους πρόσωπο-εθνικιστικό και δεξιό !Δεν είναι αριστερό κόμμα το ακέλ, και είναι καιρός όσοι δηλώνουν και είναι πραγματικοί αριστεροί να βγάλουν τις παρωπίδες που τους έχουνε βάλει, να ξεφύγουν και από την πλύση εγκεφάλου που τους κάνουν, και να δουν τι πραγματικά είναι αυτό το κόμμα. Ένα καπιταλιστικό, εξουσιαστικό κόμμα που στην καλύτερη των περιπτώσεων μπορεί να θεωρηθεί ρεφορμιστικό!!Τέλος πάντων, πίσω στην πορεία τώρα, όταν και με το καλό μαζευτήκανε όλα τα αρνιά στο μαντρί αποφάσισαν να ξεκινήσουνε, αυτοί μπροστά και εμείς πίσω, αλλά οι «ομάδα περιφρούρησης» της εδόν μας το έκανε ξεκάθαρο από πρίν να μην μπούμε στην «δική τους» πορεία έτσι στάθηκαν μεταξύ μας εμάς και τον εδονιτόν τα «εκλεκτά μέλη» του κόμματος για να μας χωρίζουν .Ναι μέχρι εκεί φτάνει ο «αριστερισμός» (φασισμός θα έλεγα καλύτερα) τους, να κάνουν την πορεία για το Πολυτεχνείο «δική τους» και «δική μας», ΝΤΡΟΠΗ για τη μνήμη των παιδιών που χάθηκαν και πολέμησαν, για ακόμη μια φορά! Ξεκίνησε η πορεία φωνάχτηκαν συνθήματα, τους «μπροστά» βασικά τους έφταιγαν για όλα οι Αμερικάνοι, και ο ιμπεριαλισμός, πράγματα άσχετα με το Πολυτεχνείο, αλλά αυτά ξέρανε αυτά λέγανε, από πλευράς μας ακούστηκαν κυρίως συνθήματα υπέρ των φυλακισμένων στην ελλάδα, αλλά δεν ξεχάσαμε σε καμία περίπτωση τον λόγο που ήμασταν εκεί «Το Πολυτεχνείο δεν ήτανε γιορτή, ήτανε εξέγερση και πάλη ταξική», ακούστηκαν φυσικά και συνθήματα «απαντήσεις» στους «μπροστά» που τους έφταιγαν για όλα οι Αμερικάνοι! Η πορεία συνεχίστηκε κανονικά, πάντοτε να μας χωρίζουν οι «εκλεκτοί του κόμματος», χάσανε μερικούς οι εδονίτες καθώς με το που βρέθηκαν τα πρώτα περίπτερα στον δρόμο ξεχύθηκαν μέσα. Τέλος η πορεία κατέληξε μέχρι την Αμερικάνικη πρεσβεία όπου τα εδονόπουλα έστησαν τη γιορτή τους, με τραγούδια κλπ λες και αυτό ήταν το νόημα, είπαμε το Πολυτεχνείο δεν ήτανε γιορτή! Εμείς δεν θα συμμετείχαμε στο «πανηγύρι» που έστησαν τα καλά αρνάκια φυσικά, προτιμήσαμε να συνεχίσουμε την πορεία μας μέχρι την ελληνική πρεσβεία όπου διαμαρτυρηθήκαμε για την κατάσταση με τους 6000 φυλακισμένους στην ελλάδα, αλλά και στείλαμε την αλλυλεγκή μας στον αγώνα τους! Κάπου εκεί και αφού φωνάχτηκαν τα συνθήματα αλλυλεγκής μας, η πορεία μας τελείωσε! Όμως για εμένα, τουλάχιστον, το Πολυτεχνείο δεν ξεχνιέται και δεν τελειώνει ποτέ, όταν θα ξεχαστεί τότε είναι που θα καταδικαστούμε όλοι μια για πάντα σε ισόβια καταπίεση, σε ένα «ελεύθερο» φασισμό, αυτό προσπαθούν οι εξουσιαστές να κάνουν, να μας κάνουν να ξεχάσουμε, αυτό δεν προσπαθούν να κάνουν και τα ΜΑΤ κάθε χρόνο στην ελλάδα? Ευτυχώς όμως οι συντρόφοι δεν κάνουν πίσω και θα είναι πάντα εκεί, είναι καιρός όμως να το πάρουμε ένα βήμα παραπέρα , να πολεμήσουμε για τα ιδανικά που πολέμησαν τότε, για τα ιδανικά που κάποιοι έχασαν την ζωή τους, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ- ΙΣΟΤΗΤΑ! Είναι καιρός να γίνει η επανάσταση μας και να διώξουμε όλες τις σύγχρονες χούντες που μας διοικούν μας ελέγχουν και μας καταπιέζουν. Είναι καιρός να εξεγερθούμε για την ΑΝΑΡΧΙΑ!

ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΜΑΣ ΕΜΠΡΟΣ ΝΑ ΒΓΑΛΟΥΜΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΜΠΟΥΡΛΟΤΟ ΚΑΙ ΦΩΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΣΤΥΝΟΜΟΥΣ
ΤΟΝ ΞΕΡΟΥΜΑΙ ΚΑΛΑ ΤΗΣ ΓΗΣ ΜΑΣ ΤΟΝ ΑΦΕΝΤΗ ΜΑΣ ΕΜΑΘΕ ΠΟΛΛΑ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥ ΝΟΕΜΒΡΗ

ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΦΑΣΙΣΜΟΣ

Σάββατο 15 Νοεμβρίου 2008

17Νοέμβρη-«Ημέρα» μνήμης και πάλης


17 Νοέμβρη, ημέρα μνήμης και τιμής για τα αδέρφια μας που χάθηκαν εκεί μέσα στο Πολυτεχνείο, ημέρα μνήμης για τον αγώνα που έδωσε η νεολαία, ημέρα μνήμης για τα ιδανικά που πάλεψε η νεολαία τότε, Ψωμί - Παιδεία -Ελευθερία. Ημέρα μνήμης γιατί ποτέ δεν θα ξεχάσουμε τους σκοπούς των φασιστών, δεν θα ξεχάσουμε τους σκοτωμούς των αδερφιών μας, δε θα ξεχάσουμε την καταπίεση και την στέρηση ελευθερίας των ανθρώπων, γι αυτό αυτή η μέρα δεν αποτελεί μόνο μέρα μνήμης και τιμής αλλά και πάλης! Η πάλη ενάντια στον φασισμό, η πάλη για τις ελευθερίες μας, η πάλη ενάντια στην εξουσία και στην δικτατορία, η πάλη για μια καλύτερη ζωή, η πάλη…. ένα από τα μεγαλύτερα ιδανικά.
Το παράδειγμα αυτών τον παιδιών πρέπει να αρχίσει να παίρνει η κοινωνία μας, και όχι ξεπουλημένων «ειδώλων», είναι καιρός η νεολαία να αφυπνιστεί και επιτέλους να πράξει αυτό που είναι ορισμένη να κάνει, αυτό που έκαναν και τα παιδιά τότε το 73, να αντισταθεί, να απαιτήσει και να κατακτήσει τα δικαιώματα της, για ένα κόσμο ελεύθερο και δίκαιο, για μια κοινωνία χωρίς δικτάτορες και φασίστες, γιατί αυτός που σε κυβερνά έστω και αν τον έχεις «επιλέξει» πάλι δικτάτορας σου είναι, και εσύ τον ορίζεις «ανώτερο» σου. Είναι καιρός να αφυπνιστείτε και να πάρετε τα δικαιώματα στα χέρια σας, κανένας δεν είναι ανώτερος σας, το απέδειξαν και τότε στο Πολυτεχνείο, ένας μεγάλος αριθμός κλεισμένος πεινασμένος, αλλά πιστός στον αγώνα του ενάντια στον φασισμό. Αυτοί δεν είχαν «ηγέτες» , ήταν το ξέσπασμα του λαού, του κόσμου, δεν χρειάζεστε κανένα για να «πολεμήσετε», ήρθε ο καιρός να ξυπνήσετε από την νάρκη στην οποία σας έχουν βάλει, να δείτε καθαρά τι γίνεται και τότε είναι που ο λαός και η κοινωνία θα ξεσπάσει ενάντια σε κάθε φασίστα και δικτάτορα που τον ελέγχει, τότε είναι που θα διεκδικήσουμε ένα κόσμο ελεύθερο, χωρίς διακρίσεις και υποταγές. Αυτά «θέλει» να μας διδάξει το Πολυτεχνείο και τα αδέρφια που ήταν εκεί, δεν θα ήθελαν κάθε χρόνο να στήνετε ένα μικρό «πανηγύρι»(γιατί περί πανηγυριού μιλάμε με αυτές της δήθεν εκδηλώσεις τιμής) «εις μνήμη τους» , αυτοί ζητάνε και από εσάς να εξεγερθείτε, αυτό είναι που πραγματικά θα τους κάνει να «νιώσουν περήφανοι», έτσι είναι που τους τιμάτε, το να κάνεις μια εκδήλωση και μετά τελειώνει η «ιστορία» όχι μόνο δεν είναι τιμή προς αυτά τα παιδιά αλλά το θεωρώ και ατίμωση προς αυτούς και τα ιδανικά τους.
Όλοι μαζί λοιπόν να συνεχίσουμε τον λαμπρό δρόμο που χάραξαν τα παιδιά του Πολυτεχνείου, έχοντας τους εκείνους και τις ιδέες τους για πάντα στην καρδιά! Εμπρός στον αγώνα ενάντια στον φασισμό, εμπρός στον αγώνα για την ελευθερία μας.
ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΜΑΣ ΕΜΠΡΟΣ ΝΑ ΒΓΑΛΟΥΜΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΜΠΟΥΡΛΟΤΟ ΚΑΙ ΦΩΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΣΤΥΝΟΜΟΥΣ
ΤΟΝ ΞΕΡΟΥΜΑΙ ΚΑΛΑ ΤΗΣ ΓΗΣ ΜΑΣ ΤΟΝ ΑΦΕΝΤΗ ΜΑΣ ΕΜΑΘΕ ΠΟΛΛΑ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥ ΝΟΕΜΒΡΗ

ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΦΑΣΙΣΜΟΣ


Υ.Γ :Νιώθω ότι έγραψα πολύ λίγα για να τιμήσω αυτά τα παιδία, αλλά κατάλαβα ότι το νόημα του Πολυτεχνείου δεν μπορείς να το κλείσεις σε ένα κείμενο, έτσι ίσως να έγραψα και πάρα πολλά .