Οι Άραβες δικτάτορες αρχίζουν τη μεγαλύτερη επιθεσή τους ενάντια στις μάζες-Mazen Kamalmaz

Η κατάσταση φαίνεται αρκετά ζοφερή για το μέλλον των αραβικών λαϊκών επαναστάσεων: η επίσημη μηχανή της καταστολής εκ μέρους των καθεστώτων έχει ήδη εξαπολυθεί σε αρκετές χώρες, απειλώντας να συντρίψει με κτηνώδη δύναμη τις εξεγέρσεις των λαών στη Λιβύη, το Μπαχρέιν και την Υεμένη. Η αλληλεγγύη μας με τη μορφή της δράσης χρειάζεται τώρα!

Λιβύη

Στη Λιβύη, οι δυνάμεις του καθεστώτος Καντάφι προελαύνουν προς τα ανατολικά προσβάλλοντας τη σθεναρή αντίσταση των ανταρτών μέσω της εκτεταμένης χρήσης βομβαρδιστικών από τη θάλασσα, τζετ από τον αέρα και πυραύλων εδάφους από την ξηρά. Η αμερικανική και μερικές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, που αρχικά έδειχαν ενθουσιασμό για το ενδεχόμενο μιας άμεσης στρατιωτικής επέμβασης, τώρα λένε ότι η δημιουργία μιας απαγορευτικής ζώνης στις πτήσεις πάνω από τις περιοχές των εξεγερμένων δεν είναι δυνατή. Αυτό μπορεί να γίνει κατανοητό μόνο υπό το φως της άρνησης των εξεγερμένων Λίβυων κάθε άμεσης εξωτερικής στρατιωτικής επέμβασης στη χώρα τους. Από κάθε πλευρά έχει γίνει τώρα ξεκάθαρο ότι η ελευθερία, η πραγματική ελευθερία του λιβυκού λαού, δεν είναι το ενδιαφέρον τους και έτσι οι λιβυκές μάζες πρέπει να εξαρτηθούν μόνο από τις δικές τους δυνάμεις και την αφοσίωση ενάντια στις ανώτερές τους δυνάμεις του καθεστώτος Καντάφι.

Ο Καντάφι θέτει στο λαό του το δίλημμα: σκλαβιά ή θάνατος. Οι ΗΠΑ, από την πλευρά τους, έκαναν ξεκάθαρο με τη στάση τους τον τρόπο με τον οποίο καταλαβαίνουν τη λύση στην κρίση: είτε ο Καντάφι είτε οι ΗΠΑ. Είναι βέβαιο ότι οι Λίβυοι αντάρτες διατηρούν παρ΄ όλα αυτά υψηλό ηθικό, αλλά είναι, επίσης, βέβαιο ότι η τύχη της επαναστάσης, μαζί και η τύχη κάθε Λίβυου που εξεγέρθηκε για την ελευθερία του/της, φαίνεται τώρα αβέβαιη.

Υεμένη

Στην Υεμένη δύο μέρες πριν, οι δυνάμεις του καθεστώτος εξαπέλυσαν μιας μεγάλης κλίμακας επίθεση ενάντια στους φοιτητές του Πανεπιστημίου της Σαναά στην πλατεία Taqeer (Πλατεία Αλλαγής) κοντά στο ίδρυμα. Επτά διαδηλωτές σκοτώθηκαν και αρκετοί άλλοι τραυματίστηκαν. Είναι αρκετά αποκαλυπτικό το ότι την ίδια μέρα, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ομπάμα, κάλεσε την αντιπολίτευση της Υεμένης να δεχθεί την πρόταση του δικτάτορα Ali Saleh να δώσει ένα τέρμα στην εξέγερση και να δεχθεί κάποιες μικρές αλλαγές στην πολιτική δομή του καθεστώτος. Την ίδια στιγμή, ο Saleh, υποσχέθηκε να προστατεύσει τη ζωή της εξεγερμένης νεολαίας, αλλά ξανά, την τελευταία νύχτα, τα καθάρματα (baltajia) του καθεστώτος Saleh επιτέθηκαν στον κόσμο. Ωστόσο, η πλατεία βρίσκεται ακόμα στον έλεγχο της εξεγερμένης νεολαίας.

Αρκετές αναφορές λένε τώρα ότι μεγάλη αστυνομική δύναμη και μπράβοι του καθεστώτος ετοιμάζονται για μεγάλης κλίμακας επίθεση στην πλατεία Taqeer, όπου για μια ακόμα φορά η νεολαία έχει ταχθεί με την υπεράσπιση της επανάστασης.

Μπαχρέιν

Τα τελευταία νέα από το Μπαχρέιν μιλούν για επέμβαση πάνω από 1000 στρατιωτών από τη γειτονική Σαουδική Αραβία και μερικές άλλες χώρες του Κόλπου σε υποστήριξη του καθεστώτος. Τι μπορούμε να περιμένουμε από αυτό το λουτρό αίματος; Η σαουδαραβική μοναρχία παίζει το ρόλο των πιο αντιδραστικών καθεστώτων ενάντια στις περιφερειακές εξεγέρσεις, όπως ακριβώς έκανε και η τσαρική τυραννία ή οι Πρώσσοι ενάντια στις ευρωπαϊκές επαναστάσεις του 19ου αιώνα, ενεργώντας ως μισθοφόροι… Ο Σαουδάραβας βασιλιάς, παρά την αρρώστεια του, κάλεσε τον πρόεδρο των ΗΠΑ Ομπάμα για να του ασκήσει κριτική για το ότι άσκησε αυτός κριτική στο καθεστώς Μουμπάρακ και επειδή βοήθησε στο να τερματιστεί το καθεστώς του Αιγύπτιου δικτάτορα.

Στο Μπαχρέιν στεγάζεται μια από τις μεγαλύτερες στρατιωτικές βάσεις των ΗΠΑ στην περιοχή και στον κόσμο, έτσι δεν υπάρχει κανείς να ισχυριστεί ότι η σαουδαραβική παρέμβαση γίνεται χωρίς την αμερικανική έγκριση. Η σημασία αυτού του γεγονότος είναι ότι τα καθεστώτα, οι δικτατορίες της περιοχής, έχουν σκοπό να ασκήσουν την πιο κτηνώδη και σκληρή καταστολή ενάντια στους λαούς τους που έχουν εξεγερθεί, για να δώσουν ένα τέλος στο κύμα αυτό των εξεγέρσεων και διαδηλώσεων που έχουν αιτήματα για ελευθερία, εργασία, ισότητα, πολιτική συμμετοχή, αξιοπρεπή ζωή και άλλα.

Καμιά εμπιστοσύνη σε ανατολικές και δυτικές δυνάμεις

Δεν υπάρχει λόγος να σχολιάσουμε τη στάση δυτικών και ανατολικών δυνάμεων που υποστηρίζουν είτε ανοιχτά είτε έμμεσα τις κτηνώδεις αυτές κατασταλτικές δικτατορίες. Είναι ξεκάθαρο ότι οι επαναστάσεις μπορεί είτε να νικήσουν είτε να ηττηθούν παρά την ευφορία των αρχικών νικών στην Τυνησία και την Αίγυπτο. Η ήττα τους είναι ο απώτερος στόχος όλων των ελίτ, των δικτατοριών, των καταστολέων και των εκμεταλλευτών, όχι μόνο στη Μέση Ανατολή ή τη Βόρεια Αφρική, αλλά παντού, από τις ΗΠΑ μέχρι την Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας και τη Ρωσική Ομοσπονδία.

Είναι ξεκάθαρο ότι μερικές φορές εξαιτίας της κτηνωδίας της καταστολής εκ μέρους των καθεστώτων ή της αδυναμίας των λαών, δεν μπορούν οι επαναστάσεις να είναι νικηφόρες χωρίς τη διεθνή αλληλεγύη και υποστήριξη των μαζών παντού. Στην πραγματικότητα, ισχύει εδώ κάτι παραπάνω από ένα απλό κάλεσμα αλληλεγγύης ή προσωρινής υποστήριξης. Είναι το κάλεσμα για από κοινού δράσεις ενάντια στους ίδιους εχθρούς. Εάν αληθεύει ότι μερικές επαναστάσεις δεν μπορούν να είναι νικηφόρες εξαρτώμενες μόνο από τις τοπικές μάζες, τότε είναι, επίσης, αλήθεια ότι οι δικτατορίες αυτές δεν μπορούν να επιζήσουν ή να διατηρήσουν την καταστολή τους χωρίς την υποστήριξη των μεγάλων δυνάμεων του κόσμου, των κέντρων της παγκοσμιοποιημένης “νέας τάξης”, των μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Είναι σύμμαχοι, έτσι είμαστε κι εμείς επίσης σύμμαχοι στους αγώνες μας, εμείς οι εκμεταλλευόμενες μάζες του κόσμου. Είναι ξεκάθαρο τώρα ότι οι λαοί μας αντιμετωπίζουν τους ίδιους εχθρούς και ότι έτσι ενδεχόμενη νίκη μας θα είναι και δική σας ή ενδεχόμενη ήττα μας θα είναι και δική σας.

Θυμόμαστε την αναταραχή με το αντιπολεμικό κίνημα κατά τη διάρκεια της εισβολής των ΗΠΑ και της Βρετανίας στο Ιράκ, αλλά αυτή δεν στάθηκε ικανή να αλλάξει την πορεία των γεγονότων που ακολούθησαν. Αυτό ήταν αλήθεια εν μέρει, κυρίως εξαιτίας της φύσης αυτών που αντιστέκονταν τότε στην ιμπεριαλιστική επίθεση. Δυστυχώς, αυτοί που αντιστέκονταν ήσαν το ίδιο το πρώην καταπιεστικό καθεστώς που ήταν μισητό από το λαό του και έτσι η ήττα του ήταν αναπόφευκτη δίνοντας ένα τέλος σ’ αυτή την αναταραχή. Τώρα, οι μάζες που αγωνίζονται έχουν διαφορετικό όραμα. Πρέπει να γνωρίζει κάποιος το κουράγιο και την αφοσίωση όλων αυτών που βγήκαν στους δρόμους ενάντια στις πιο κτηνώδεις και αιματοβαμένες δικτατορίες της γης, της Αιγύπτου, της Τυνησίας, της Λιβύης, της Υεμένης, του Μπαχρέιν, του Ιράκ και ακόμα των ανατολικών επαρχιών της Σαουδικής Αραβίας. Εκατοντάδες σκοτώθηκαν (χιλιάδες στη Λιβύη), χιλιάδες τραυματίστηκαν στον αγώνα αυτό, που συνεχίζεται σχεδόν παντού στην περιοχή. Ο λαός πάλεψε γενναία στους δρόμους, με γυμνά χέρια, με μολότοφ και με την αφοσίωσή του στη κατάκτηση της ελευθερίας του ενάντια σε πλήρως εξοπλισμένες αστυνομίες και μπράβους των κυβερνήσεων, ακόμα και το στρατό σε ορισμένες πριπτώσεις.

Κάλεσμα διεθνιστικής αλληλεγγύης και δράσης

Είναι σίγουρο ότι η αλληλεγγύη σας χρειάζεται περισσότερο από ποτέ, αλλά νομίζω ότι είναι η ώρα να περάσουμε σε πλατύτερες δράσεις και διαδηλώσεις σε υποστήριξη των εξεγερμένων λαών της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής. Οι διαδηλώσεις αυτές δεν πρέπει να γίνονται μόνο ενάντια στις τοπικές δικτατορίες, αλλά επίσης ενάντια στους πάτρωνές τους… Αυτό σημαίνει ακόμα ότι πρέπει να διαδηλώσουμε ενάντια στις πολιτικές μανούβρες των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, των ίδιων δυνάμεων που επιζητούν να αναγκάσουν τους εργάτες της Δύσης να πληρώσουν για την κρίση που δημιούργησε η δική τους απληστία.

Οι μάζες παντού είναι έτοιμες για μεγαλύτερους αγώνες, έναν αγώνα για την τύχη και την ελευθερία τους καθώς και για την απαρχή μιας αντεπίθεσης ενάντια στους εκμεταλλευτές τους. Νομίζω ότι όπως έγινε στην Τυνησία, την Αίγυπτο και αλλού στην περιοχή μας, ο κόσμος παντού έχει μπουχτίσει και έχει τη θέληση να αγωνιστεί πιο σκληρά από ποτέ. Επίσης, με τις απαιτούμενες δράσεις αλληλεγγύης σας ελπίζω ότι μπορείτε να αρχίσετε να παίρνετε πρωτοβουλίες διαδηλώσεων και διαμαρτυριών πιο μεγάλης κλίμακας και μορφών άμεσης δράσης, μεγαλύτερων από ό,τι πριν, ενάντια στους κοινούς μας εχθρούς για την υπεράσπιση των κοινών μας συμφερόντων.

Ανήκω στην ελευθερακή αριστερά, και είμαι βαθιά πεπεισμένος ότι ο συνεχιζόμενος αγώνας των μαζών στη Μέση Ανατολή έχει ξεκάθαρα ελευθεριακά χαρακτηριστικά, αλλά αυτή δεν είναι η ώρα για σεχταρισμούς από την πλευρά της επαναστατικής διεθνούς αριστεράς και των αντικαπιταλιστικών οργανώσεων και αγωνιστών. Βέβαια, αυτό δεν σημαίνει ότι θα αντικαταστήσουμε τους ελευθεριακούς στόχους και τα μέσα αγώνα με εξουσιαστικά, αλλά πρέπει να δώσουμε αυτή τη μάχη από κοινού με όλες τις αντικαπιταλιστικές επαναστατικές δυνάμεις και αγωνιστές και, πάνω απ’ όλα, με βάση το κοινό επίπεδο των συμφερόντων των μαζών παντού. Καταλαβαίνω ότι οι επαναστάσεις σημαίνουν αγώνα και εκεί είτε μπορεί να νικήσουμε είτε να ηττηθούμε. Αλλά εκεί που οι νίκες στην Τυνησία και την Αίγυπτο φάνηκαν εύκολες τώρα βρισκόμαστε στην πιο δύσκολη φάση του αγώνα στην οποία έχει βρεθεί από την απαρχή του το εργατικό κίνημα, και ένας τέτοιος αγώνας πρέπει να αποβεί νικηφόρος σε διεθνές επίπεδο.

Ο συνεχιζόμενος αγώνας δεν αποτελεί εξαίρεση. Φυσικά, οι αγώνες αυτοί δεν είναι καθαρά προλεταριακοί και το τοπικό προλεταριάτο έπαιξε μέχρι τώρα μικρό ρόλο σ’ αυτούς. Αλλά η αλήθεια είναι ότι τέτοιοι αγώνες εμπεριέχουν μια πολύ μεγάλη δυνατότητα δημιουργίας μαζικού και δυναμικού ανεξάρτητου εργατικού κινήματος. Αυτή τη στιγμή, εν μέσω της στρατιωτικής σαουδαραβικής κατοχής, τα τοπικά συνδικάτα του Μπαχρέιν κάλεσαν σε γενική απεργία, ενώ διαδηλωτές μπλοκάρουν μεγάλους δρόμους σε μια τόσο μικρή χώρα. Εργάτες στην Τυνησία, στην πόλη των ορυχείων Metlaoui, συγκρούονται με την αστυνομία για τα αιτήματά τους και υπάρχουν ήδη δύο νεκροί εργάτες και η τυνησιακή κυβέρνηση κήρυξε το στρατιωτικό νόμο στην περιοχή. Τα πράγματα, επίσης, σκληραίνουν στην Σαναά στην πλατεία Taqeer στην Υεμένη και η δικτατορία φαίνεται ότι προετοιμάζεται για μακελειό μεγάλης κλίμακας.

Οι διαδηλωτές στη Λιβύη, την Υεμένη και το Μπαχρέιν, θα είναι πιο δυνατοί εάν μπορούν να αισθανθούν την αλληλεγγύη σας. Μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να κάνουμε την πραγματική διαφορά αυτή την κρίσιμη στιγμή για τον αγώνα των αραβικών μαζών για την ελευθερία τους.

Mazen Kamalmaz
Σύρος αναρχικός

* Ελληνική μετάφραση “Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης”, 16 Μάρτη 2011.

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΑΡΤΑ ΟΠΑΔΟΥ

Καινούργιες μέρες άρχισαν να φαίνονται στον ορίζοντα, μαύρες κατάμαυρες(και όχι με καλή έννοια).Οδεύουμε με μαθηματική ακρίβεια στο φασισμό! Κάποιοι ήδη προσπαθούν στην ίσως μεγαλύτερη μικρογραφία της κοινωνίας να περάσουν τις φασιστικές ιδέες τους, και με την ευλογία της «αριστερής» «μας» κυβέρνηση, φαίνετε πως από τον Οκτώβρη θα «καλωσορίσουμε» και επίσημα, ένα από τα πιο φασιστικά μέτρα που έχει σκεφτεί ως τώρα ο ανθρώπινος νους. Την καταγραφή όλων μας και των προσωπικών δεδομένων μας, και τον διαχωρισμό μας ως προς το δικό τους συμφέρον. Και φυσικά μιλώ για την κάρτα οπαδού την έμπνευση διαφόρων «καλοθελητών» για να μετατρέψουν και τα γήπεδα σε υπερσύχρονα μαγαζιά του κέρδους και της διαφήμισης και να το πετύχουν αυτό σωπαίνοντας την πιο αντιδραστική φωνή των γηπέδων, τους οπαδούς. Φυσικά είναι ξεκάθαρες και οι βλέψεις των συγκεκριμένων κυρίων, και γιατί το κράτος και τα κόμματα ξαφνικά ξέχασαν τις διαφορές τους,(διαφορές, λέμε τώρα) που δεν είναι άλλες από το να εφαρμόσουν αυτό το μέτρο αίσχος και στους δρόμους στην συνέχεια, να σταματήσουν και εκεί την βία, και γιατί όχι και στα μπαρ, και εκεί υπάρχει βία κλπ και γιατί να υπάρχουν πολλές κάρτες? Θα μας υποχρεώσουν στην εμφύτευση ενός «μαγικού» τσιπ που μέχρι και πότε πάμε τουαλέτα θα καταγράφει… Αυτά είναι τα σχέδια των πολιτικάντηδων της μπανανίας κύπρου, γιατί όπως ανάφερα, κάπου θα πρέπει να δοκιμάσεις τα συστήματα σου πριν τα φέρεις στην κοινωνία, και πιο καλύτερο μέρος να το δοκιμάσεις από το γήπεδο, όπου θα έχεις και διπλό κέρδος διώχνοντας τους οπαδούς, και δημιουργώντας κλίμα με κάτι μεταξύ σινεμά και εκκλησίας? Κάπως έτσι σκέφτηκαν οι «κύριοι» και ο θεσμός βρίσκεται πραγματικά προ του πυλών! Μα δεν θα τους περάσει, κάποιοι θα αντισταθούν και δεν θα το δεχτούν αυτό, και ας είμαστε μερικές δεκάδες τώρα, σιγά σιγά θα γίνουμε εκατοντάδες και εκεί θα σας δούμε όταν αρχίσουν να αδειάζουν και τα γήπεδα και χάσετε τους «πελάτες» εκεί είναι που θα ρθείτε από μόνοι σας να άρετε τις γελοίες ιδέες σας. Αλλά αυτό χρειάζεται αγώνα, πραγματικό αγώνα(και δεν μιλώ για ξύλο, καβγάδες κλπ μαλακίες, αλλά για πράγματα που πραγματικά θα έχουν νόημα, και θα έχουν θετικό αντίκτυπο σε αυτόν τον αγώνα) δεν πρέπει να μείνουμε στα λόγια, αλλά από τον λόγο μας περνά ένα πολύ σημαντικό στοιχείο, η σωστή ενημέρωση του κόσμου, γιατί όσο και αν έχω κουραστεί με την άγνοια του κύπριου, είμαι πεπεισμένος ότι με σωστή κριτική και ενημέρωση, μέχρι και αρνιά κομμάτων που προωθούν τον νόμο μπορούμε να τραβήξουμε, γιατί ο συγκεκριμένος νόμος δεν στοχεύει ούτε ιδεολογίες(προς το παρών) ούτε ομάδες, ούτε κοινωνικές τάξεις, μας στοχεύει όλους όσους ασχολούμαστε έστω και στο ελάχιστο με αυτό το άθλημα. Γι αυτό θα προσπαθήσω και εγώ, να κάνω μια ανάλυση για αυτό το αίσχος, από ότι έχω ακούσει, βρει στο ιντερνετ κλπ.


Κάρτα οπαδού λοιπόν, η φιλάθλου αν προτιμάτε, η ονομασία δεν έχει σημασία, σημασία έχει πως όλοι όσοι ασχολούμαστε με οποιοδήποτε άθλημα, θα υποχρεωθούμε να την αποκτήσουμε είτε να αποχωρήσουμε. Φυσικά κάποιοι ανάμεσα μας θέλουν δεν θέλουν, δεν θα δικαιούνται καν να βγάλουν, για διάφορους λόγους, και ο πρώτος που έχει βγει στην επιφάνεια είναι το ποινικό μητρώο. Όποιος δεν έχει λευκό ποινικό μητρώο, θα του απαγορεύεται η είσοδος σε οποιοδήποτε αθλητικό γεγονός, και το «ωραίο» της υπόθεσης? Έστω και ότι δεν έχεις λευκό ποινικό μητρώο δεν οφείλετε σε οτιδήποτε να έχει σχέση με οποιοδήποτε άθλημα οποιασδήποτε φύσης να είναι αυτό που καταγράφηκε στο ποινικό σου μητρώο, σου απαγορεύεται η έκδοση της κάρτας άρα ταυτόχρονα και η είσοδος στους αθλητικούς χώρους. Μάλιστα, πλέον θα διαλέγουμε και ποιοι έχουν δικαίωμα να διασκεδάζουν, και να αφαιρούμε το δικαίωμα σε κάποιους ακόμη και για λάθη του παρελθόντος. Τι σόι δημοκρατία είναι αυτοί? Είναι ή δεν είναι οι αθλητικοί χώροι, χώροι ψυχαγωγίας? Και φυσικά είναι, αλλά ποιος σας δίνει εσάς το δικαίωμα να στερείτε την διασκέδαση ορισμένων ανθρώπων ?Α ναι ξέχασα, η «δημοκρατία».
Αφήνουμε πίσω αυτούς που δεν μπορούν να βγάλουν την κάρτα, και να επιστρέψουμε σε αυτούς που θα την έχουν ακόμα χειρότερα, δηλαδή σε αυτούς που θα τους επιτραπεί η έκδοση της. Τι είναι πράγματι αυτή η κάρτα? Πως χρησιμοποιείτε, πώς εκδίδετε, τι περιέχει και τι απαιτεί? Αν και αυτά προς το παρών δεν έχουν απαντηθεί ξεκάθαρα, η εμπειρία άλλων οπαδών άλλων χωρών έκαναν κάποια πράγματα γνωστά, μερικά θα περιγράψουμε και εδώ. Καταρχήν, υπάρχει μια γνώμη άγνοιας που περιφέρεται ανάμεσα στον κόσμο, ότι θα είναι απλά μια κάρτα με το όνομα, που δεν θα χρησιμεύει σε τίποτα και θα είναι απλά ένα καινούργιο άχρηστο μέτρο κάτι σαν την ταυτότητα στην είσοδο που ξεκίνησε από πέρσι, κάτι όμως που δυστυχώς διαψεύδεται πανηγυρικά κάνοντας λίγη έρευνα και βλέποντας τι φέρνουν στο τραπέζι οι άλλες χώρες και τι υπάρχει, αλλά και από κάποια σημεία που γνωρίζουμε που βγήκαν από εδώ. Είναι σχεδόν σίγουρο ότι στην κάρτα θα υπάρχει ενσωματωμένο barcode με πομπό ούτος ώστε αστυνομία και ασφάλεια του γηπέδου να γνωρίζουν που βρισκόμαστε ανά πάσα στιγμή στο γήπεδο, φυσικά αυτό δεν μπορεί να τους εμποδίζει και δεν μπορούμε να το ξέρουμε αν μας παρακολουθούν και εκτός γηπέδου, γιατί σίγουρα η τεχνολογία υπάρχει για την παγκύπρια παρακολούθηση. Συνεχίζοντας με αυτό, οι θέσεις θα είναι αυστηρώς αριθμημένες, και δεν θα έχουμε δικαίωμα ούτε να πάμε να μιλήσουμε σε φίλους, καθώς η μετακίνηση από θέση σε θέση θεωρείτε παράνομη, έστω και αν η θέση δίπλα στον φίλο/η μας είναι κενή. Ξεχνάμε την ατμόσφαιρα φιλίας στα γήπεδα, δεν μετακινούμαστε, εκτός φυσικά αν θέλουμε να αγοράσουμε τίποτα, αλλά κάτι μου λέει πως και αυτό θα «φτιαχτεί» με κινητές καντίνες, γιατί θέλουν τον κόσμο στο γήπεδο, να του δείχνουν διαφημίσεις, να του πουλούν προϊόντα, να τον μετατρέψουν σε καταναλωτή ακόμα και στην στιγμή της διασκέδασης του. Δεν σε θέλουν στο γήπεδο για να διασκεδάσεις, αλλα για να καταναλώσεις, να δείς τις διαφημίσεις, να ξεχαστείς από την καθημερινότητα και από τα βάσανα της ζωής, να ξεχάσεις την καταπίεση του αφεντικού, του κράτους να ξεχάσεις τις διακρίσεις που γίνονται καθημερινά, να σε κάνουν να πιστέψεις πως αυτά δεν γίνονται στη κύπρο, είναι ξενόφερτα και να τα καλύπτουν πολύ εύκολα χωρίς φωνές αντίδρασης.


Περνώντας στην χρησιμοποίηση τους τώρα, ακούστηκαν διάφοροι τρόποι, ένας από αυτούς είναι να λειτουργεί και ως πιστωτική κάρτα(κάτι θα πρέπει να βγάλουν και οι τράπεζες, δεν γίνεται αλλιώς)για να αγοράζεις τα εισιτήρια σου και τα προϊόντα στο γήπεδο, ίσως και να λειτουργεί και σαν κανονική πιστωτική παντού. Πέραν αυτού, υπάρχει και η ξεκάθαρη χρησιμοποίηση της, να περιέχει τα προσωπικά σου στοιχεία για την είσοδο σου στον αγώνα, αλλά και να μπορεί να ελέγχετε αν βρίσκεσαι στην «σωστή» θέση.
Τώρα στην έκδοση της, και στα προσωπικά στοιχεία που θα περιλαμβάνει, και εδώ υπάρχουν μερικά γκρίζα σημεία ακόμα, αλλά το θέμα είναι όπου και να εκδοθεί, είτε αυτό είναι το σωματείο, είτε ο κοα, είτε η αστυνομία, όλοι αυτοί και όχι μόνο θα έχουν άμεση πρόσβαση στα στοιχεία όλων μας. Για να σταματήσουμε ένα λεπτό εδώ να το συλλογιστείτε λίγο αυτό το πράγμα..Μιλούμε για ξεπούλημα των προσωπικών μας στοιχείο και καθαρό φακέλωμα του κάθε ενός από εμάς! Και για να προχωρήσουμε και λιγάκι περισσότερο, έχετε την παραμικρή αμφιβολία ότι αυτά θα μείνουν «εμπιστευτικά»? Μπορείτε να φανταστείτε την δύναμη που θα έχουν στα χέρια τους αυτοί όλοι με όλες μας τις πληροφορίες, που δεν είναι και λίγοι? Μπορείτε να φανταστείτε πόσο εύκολα θα ξεφύγουν και θα καταλήξουν στα «λάθος χέρια»? Πόσο εύκολα θα στιγματιστείτε λόγο της ομάδας που υποστηρίζετε? Φανταστείτε να κάνετε αίτηση για δουλειά, το αφεντικό κομματικό, περνάτε για interview και σαν μιλάτε μπαίνει στο κομπιούτερ του και βρίσκει μπροστά του όλες τις πληροφορίες που «χρειάζεται», και θα υποθέσει και μερικές από μόνος του χωρίς αμφιβολία, και μετά αποφασίζει αν πληρείται τα κομματικά και οπαδικά του κριτήρια, και όχι τα εργασιακά. Να ξεφύγουμε από το αφεντικό, να παραμείνουμε στην εργασία όμως και κάνετε αίτηση για κρατική δουλειά, δημόσιος υπάλληλος(η χαρά του κύπριου) το ακελ στην προεδρεία τώρα, εσείς ο καλύτερος υποψήφιος, αλλά με «δεξιά» ομάδα, έχετε την παραμικρή αμφιβολία ότι θα προτιμηθεί ο λιγότερο ικανός υποψήφιος, αλλά προέρχεται από «αριστερή» ομάδα? Και τα κομματικά συμφέροντα να γυρίζουν ανάποδα με την αλλαγή της κυβέρνησης φυσικά, και να σου οι μαζικές απολύσεις και να σου οι δικαιολογίες για πρόσληψη των δικών τους. Όχι δεν γίνονται αυτά στην κύπρο? Μόνο αν ζείτε σε άλλο πλανήτη! Ξεφεύγουμε από την εργασία, πρώτη μέρα στο στρατό, διοικητές, λοχίες, αξιωματικοί κλπ κλπ με λίστα στο χέρι με τους «αριστερούς» και με τους «δεξιούς» άρα και με λίστα στο χέρι για το ποιοι θα περάσουν στη βρομοδουλειά και ποιοι στη άπλα, και ποιοι θα πάρουν τις κοντινές και καλές μεταθέσεις, και ποιοι παν για Πυρκο! Ά ναι, ούτε αυτά γίνονται στη κύπρο, ο στρατός είναι αγνός και ισότιμος(2 λέξεις εξ ορισμού αντίθετες με τον στρατό).Μα φυσικά, σε αυτό τον άλλο πλανήτη που λέγαμε. Και άλλες πολλές περιπτώσεις μπορεί να κατεβάσει ο νους όπου να είσαστε σίγουροι θα υπάρξει η χρησιμοποίηση των προσωπικών(όχι ποια) δεδομένων σας/μας.
Να περάσουμε τώρα στα προσωπικά στοιχεία που θα περιλαμβάνει, εκτός από τα γνωστά, όνομα και επίθετο, ο αριθμός της θα είναι ίδιος με την πολιτική σας ταυτότητα, και φυσικά θα συνοδεύετε από την φωτογραφία σας. Επίσης η κάρτα οπαδού βγαίνει για μια και μόνο ομάδα, άρα τις επισκέψεις στις τοπικές ομάδες, ή τις ομάδες με συγγενείς σας ή φίλους, ξεχάστε τες, δεν θα σας επιτρέπετε η είσοδος, τι κιαν ο γιός σας παίζει σε διαφορετική ομάδα? Απαγορεύεται η είσοδος αυστηρά, και αν θέλετε, προσπαθήστε να μπείτε με την κάρτα τις ομάδας σας σε άλλη ομάδα, αν δεν έχετε προβλήματα με την αστυνομία, μάλλον οι υπόλοιποι θα σας δημιουργήσουν. Και να βρεθείτε με πρόβλημα από το πουθενά.

Βγαίνοντας τώρα από αυτά, θέλω να σκεφτούμε ποιες ήταν οι αιτίες ή μάλλον οι αφορμές ,γιατί τις αιτίες τις βρήκαμε προηγουμένως, που οι πολιτικοί «μας» προωθούν αυτό το μέτρο-αίσχος, και δεν είναι φυσικά καμία άλλη αφορμή από την δήθεν καταπολέμηση της βίας. Το γελοίο είναι, ότι η βία που έχει κάνει όλους αυτούς να «παραφέρονται» και να προτείνουν και να προωθούν όλους αυτούς τους νόμους, συμβαίνει ως επί το πλείστων εκτός γηπέδων! Τα φαινόμενα βίας εντός των γηπέδων είναι σχεδόν μηδαμινά, κάτι που καθιστά γελοίο το μέτρο της κάρτας, και του όλου σχεδίου αριθμημένων θέσεων και παρακολούθησης της κάθε μας κίνησης με κάμερες και πομπούς! Το τι συμβαίνει καθημερινά στα κλάμπ και στα μπαράκια με το ξύλο που πέφτει κανείς δεν ασχολείται, αλλά με το ποδόσφαιρο(κυρίως) όλοι την βλέπουν ειδήμονες και βρίσκουν λύσεις για να σταματήσουν την βία, που δεν έχουν καμία σχέση με την βία, και ατό είναι που δείχνει πόσο αισχρά είναι τα σχέδια σας, και πόσο ξεπουλημένο είναι και το κράτος που τα προωθεί. Αλλά για να πάρουμε το αγαπημένο παράδειγμα αυτών των γελοίων και άσχετων, την Αγγλία, που με τόση περηφάνια θέτουν ως την χώρα παράδειγμα, που «δεν ανοίγει μύτη» κλπ μαλακίες, αλλά δεν μας λένε πως αυξήθηκε κατακόρυφα η βία στους δρόμους σχετικά με τα αθλήματα, και πως οι θάνατοι επίσης εκτοξεύθηκαν σε μεγάλο βαθμο. Αυτό είναι που πραγματικά θέλει το κράτος και τα ξεπουλημένα μμε με την καραμέλα της αγγλίας καθημερινά? Να αρχίσουμε να θρηνούμε και θύματα? Θα είναι και ευχαριστημένοι με τους εαυτούς τους επειδή κάποιοι παρασυρμένοι νέοι «αποφασίζουν» να σκοτώνονται στους δρόμους? Ξέρετε πόσο καταστροφικό για την κοινωνία θα είναι αυτό? Να θάβει τα παιδεία της για ηλίθιες κόντρες? Η υποκρισία όλων αυτών δεν έχει όρια, η δικαιολογία της τάχα πάταξης της βίας, φαίρνει τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα και την δυναμώνει, και την οπλίζει, αυτό κάνει το κράτος με αυτό το νόμο, οπλίζει τα χέρια μερικών για να σκοτώσουν, αλλά να ξέρετε συνένοχοι δεν θα ήμαστε εμείς στους φόνους, αλλα ΕΣΕΙΣ, το κράτος και όλοι εσείς που με την άγνοια σας θα γεμίσετε τα χέρια σας αίματα, αίματα από τα ΔΙΚΑ ΣΑΣ παιδιά! Ξυπνήστε όσο είναι νωρίς, και ναι να σταματήσει η βία, αλλά όχι με γελοία μέτρα με ξεκάθαρους άλλους σκοπούς, αλλά με πράξεις σωστές, με παιδεία, συντροφικότητα και κατανόηση.

Δεν μιλάμε για ένα τυχαίο νόμο, μιλάμε για μια μεθοδευμένη επίθεση του κράτους και των πολιτικών ενάντια στους οπαδούς, ενάντια στην ιδέα των αθλημάτων, ενάντια στα ανθρώπινα μας δικαιώματα, για να εξυπηρετήσουν τα προσωπικά τους συμφέροντα, αλλά και να βάλουν σε εφαρμογή και να δοκιμάσουν ένα σύστημα που στοχεύει για το μέλλον στην χρησιμοποίηση του και εκτός γηπέδων, φυσικά τίποτα δεν τους εμποδίζει να μας παρακολουθούν και τώρα, αρκεί να κρατάμε την κάρτα πάντα μαζί μας(κάτι καθόλου απίθανο να μας ζητηθεί).Αυτή είναι μόνο η αρχή τν προβλημάτων μας, ήδη ο «αριστερός» και «κομμουνιστής» «μας» πρόεδρος ανήγγειλε περεταίρω μέτρα για την υποτιθέμενη πάταξη της βίας, που όλοι ξέρουμε(αν και κάποιοι δυστυχώς οι παρωπίδες σας δεν σας αφήνουν να το δείτε ξεκάθαρα) ότι θα είναι άχρηστα μέτρα, με μόνο σκοπό την περεταίρω καταπίεση του οπαδού, των δικαιωμάτων μας, την εκδίωξη κάθε φωνής αντίδρασης και της δημιουργίας του γηπέδου σε παζάρι.
Αυτό ζητάς από τον αθλητισμό? Να σε χειρίζονται ως προϊόν? Να σε χειραγωγούν και να ελέγχουν κάθε σου κίνηση εντός και πολύ πιθανός και εκτός γηπέδων? Γιατί αυτό προωθούν! Φτάνει πια να περιμένεις την αντίδραση των άλλων, αντίδρασε ΕΣΥ και αντίδρασε ΤΩΡΑ γιατί μετά, θα είναι πολύ αργά!

LIBERTA PER GLI ULTRAS-ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΟΠΑΔΟΥΣ
NO AL TESSARA DEL TIFOSO-ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΑΡΤΑ ΟΠΑΔΟΥ
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΑ ΜΥΑΛΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΛΕΥΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΛΥΣΙΔΕΣ ΜΑΣ

Απολογούμαι για την μη ανανέωση του μπλόγκ τους τελευταίους 4 σχεδόν μήνες, λόγο κάποιων προσωπικών θεμάτων έχασα οποιαδήποτε όρεξη και ενδιαφέρον αλλά βγαίνοντας απο αυτά με χαρά σήμερα πρόσεξα ότι εξακολουθούσαν τα κείμενα να διαβάζονται, να υπάρχει κίνηση με τα βιβλία κλπ, και αυτός είναι και ήταν ο στόχος αυτού του μπλόγκ, δεν δημιουργήθηκε σαν άλλα μπλόγκ για διαφήμιση και να τραβά με νέα άχρηστα κλπ θέματα αλλά να υπάρξει ώς μια ηλεκτρονική διέξοδος να βρεθούν κάποια κείμενα διαθέσιμα, να απελευθερωθεί ο Αναρχισμός απο τα ψέματα που σπέρνουν μμε και κράτος ανα το παγκόσμιο και να μπορεί ο καθένας να ενημερωθεί για αυτή την συγκεκριμένη ιδεολογία και ότι την αφορά.
Θα συνεχίσουμε σύντομα, με ανανεώσεις, και κείμενα...

Και για να μην ξεχνιόμαστε

Καταγγελία εργαζόμενης στη Μαρφίν

"Νιώθω υποχρέωση απέναντι στους αδικοχαμένους συναδέρφους μου να πω αυτές τις αντικειμενικές αλήθειες. Στέλνω αυτό το μύνημα σε όλα τα μέσα ενημέρωσης και όλα τα ενημερωτικά sites. Όποιος έχει ακόμα συνείδηση, ας το δημοσιεύσει. Οι υπόλοιποι ας συνεχίσουν να παίζουν το παιχνίδι της κυβέρνησης.

● Η πυροσβεστική υπηρεσία δεν έχει δώσει έγγραφη άδεια για το συγκεκριμένο κτίριο, η συμφωνία ήταν κάτω από το τραπέζι, όπως άλλωστε γίνεται πρακτικά με όλες τις επιχειρήσεις και τις εταιρείες στην Ελλάδα.

● Το συγκεκριμένο κτίριο δε ... διαθέτει πυρασφάλεια και πυροπροστασία, ούτε μελέτη ούτε εγκατάσταση, δηλαδή ψεκαστήρες οροφής, εξόδους διαφυγής, πυροσβεστικές φωλιές. Μόνο φορητούς πυροσβεστήρες, οι οποίοι φυσικά δε μπορούν να αντιμετωπίσουν μια εκτεταμένη πυρκαγιά σε ένα κτίριο φτιαγμένο με προ πολλού ξεπερασμένες προδιαγραφές ασφαλείας.

● Κανένα κατάστημα της τράπεζας δε διαθέτει προσωπικό εκπαιδευμένο στην αντιμετώπιση πυρκαγιών. Ούτε καν στη χρήση των λιγοστών πυροσβεστήρων. Η διοίκηση προφασίζεται πάντα το κόστος και δεν κάνει ούτε στοιχειώδεις κινήσεις για να προφυλάξει το προσωπικό.

● Ποτέ δεν έχει γίνει άσκηση εκκένωσης οποιουδήποτε κτιρίου από τους εργαζόμενους της τράπεζας ούτε έχει γίνει σεμινάριο από πυροσβέστες, ώστε να δοθούν οδηγίες για τέτοιες καταστάσεις. Οι μόνες ασκήσεις που έχουν γίνει στη Mafrin Bank είναι για σενάρια τρομοκρατικών ενεργειών και διαφυγή των μεγάλων κεφαλιών της τράπεζας από τα γραφεία τους.

● Το συγκεκριμένο κτίριο δεν είχε ειδική πρόβλεψη για φωτιά, παρόλο που λόγω η κατασκευή του είναι πολύ ευαίσθητη κάτω από τέτοιες συνθήκες και παρόλο που ήταν γεμάτο με υλικά από πάνω μέχρι κάτω. Υλικά που παίρνουν φωτιά πολύ εύκολα, όπως χαρτί, πλαστικά, καλώδια, έπιπλα. Το κτίριο αυτό αντικειμενικά είναι ακατάλληλο για χρήση σαν τράπεζα λόγω της κατασκευής του.

● Καμία ομάδα προσωπικού ασφαλείας δεν έχει γνώση πρώτων βοηθειών και πυρόσβεσης, παρόλο που πρακτικά του ανατίθεται με προφορική εντολή κάθε φορά να προστατέψει το κατάστημα. Οι τραπεζικοί υπάλληλοι καλούνται να γίνουν πυροσβέστες και σεκιούριτι ανάλογα με τις επιθυμίες του κάθε κ.Βγενόπουλου.

● Τα στελέχη της τράπεζας απαγόρεψαν κάθετα και κατηγορηματικά στους εργαζόμενους να φύγουν, παρόλο που οι ίδιοι το ζητούσαν επίμονα από νωρίς το πρωί, ενώ επέβαλλαν στους εργαζόμενους να κλειδώσουν τις πόρτες και επιβεβαίωναν συνέχεια τηλεφωνικά το κλείδωμα του κτιρίου. Όποιος φύγει να μην έρθει αύριο για δουλειά, ήταν η μόνιμη απειλή. Τους έκλεισαν ακόμα και την πρόσβαση στο διαδίκτυο για να μην επικοινωνούν με τον έξω κόσμο.

● Εδώ και μέρες επικρατεί πλήρης τρομοκρατία στην τράπεζα σχετικά με τις κινητοποιήσεις, με την προφορική προσφορά "ή δουλεύεις ή απολύεσαι".

● Οι δύο αστυνομικοί της ασφάλειας που δουλεύουν στο συγκεκριμένο κατάστημα για τις ληστείες δεν εμφανίστηκαν σήμερα, παρόλο που τα στελέχη είχαν υποσχεθεί προφορικά ότι θα τους φέρουν εκεί.

Επιτέλους κύριοι, κάντε την αυτοκριτική σας και σταματήστε να περιφέρεστε παριστάνοντας τους σοκαρισμένους. Είστε οι υπεύθυνοι για αυτό που έγινε σήμερα και σε κάποιο ευνομούμενο κράτος (σαν κι αυτά που κατά καιρούς χρησιμοποιείτε σαν παράδειγμα από τηλεοράσεως) θα ήσασταν ήδη κρατούμενοι για τις παραπάνω πράξεις. Με δόλο έχασαν τη ζωή τους οι συνάδερφοί μου σήμερα. Δόλο της τράπεζας και του κ.Βγενόπουλου προσωπικά, που έδωσε εντολή, όποιος δε δουλέψει να μην έρθει αύριο στο γραφείο." [σύμφωνα με πληροφορίες οι υπάλληλοι στη Marfin του συγκεκριμενου καταστήματος παρακαλούσαν απο τις 12 να φύγουν φοβουμενοι ενδεχόμενα επεισόδια.

Διευθυντικό στέλεχος που βρισκόταν σε άλλο κατάστημα τους το απαγόρευσε.

Οταν επεσαν οι μολότοφ οι υπάλληλοι άρχισαν να... ανεβαίνουν προς τα πάνω. Υπήρχε μια σιδεριά και ήταν κλειδωμένα και δεν υπήρχε έξοδος κινδύνου. Οι υπάλληλοι ένας ένας πηδούσαν απο τον φωταγωγό σε διπλανά κτήρια, στην Costa Boda και στο Βασιλόπουλο για να σωθούν αλλά οι 3 δεν πρόλαβαν, πέθαναν απο τις αναθυμιάσεις."]

Αναδημοσίευση απο www.anarkismo.net

1η Μαΐου

1η Μαΐου σήμερα μέρα για κάποιους, μάλλον λίγους, ιστορική, μέρα τιμής αλλά πάνω από όλα μέρα αγώνα και πάλης εργατικής, αλλά για άλλους και κατά πάσα πιθανότητα τους πολλούς, μια άγνωστη μέρα, μια μέρα «αργίας» και μόνο, παραβλέποντας την ιστορία της, αλλά το χειρότερο βρίσκετε σε αυτούς τους κάποιους που παρά την γνώση τους στο τι έγινε, αδιαφορούν ή ακόμη χειρότερα καπηλεύονται αυτή την μέρα. Θα τους παραβλέψουμε αυτούς για λίγο, και θα μιλήσουμε γι αυτό που έχει σημασία.
Στους «ρομαντικούς» αυτή η μέρα έχει χαρακτή στη μνήμη τους, ως ένα σημείο έναρξης ταξικού αγώνα, ένα σημείο επίθεσης στην καταπίεση που δέχεται το εργατικό κίνημα μέχρι να φτάσει εκείνη η μέρα που η εργατιά θα ξεσηκωθεί για να διεκδικήσει αυτά που της αξίζουν και τίποτα λιγότερο(ή περισσότερο). Αυτή είναι η μέρα που δίνει κάποιες ελπίδες αλλά και δύναμη στον βιοπαλαιστή που ζει τη μάχη της ζωής του καθημερινά για να μπορέσει να επιβιώσει και την επόμενη μέρα, ναι αυτή η μέρα και η θύμηση αυτόν που θυσιάστηκαν τότε στο Σικάγο, του δίνει δύναμη έστω και για μια μέρα να συνεχίσει την πάλη για μια καλύτερη ζωή.

Για τον αναρχικό αυτή η μέρα έχει και μια ιδιαίτερη θέση, λόγο και τον συντρόφων που δολοφονήθηκαν χωρίς κανένα λόγο παρά τις ιδέες τους για την συμμετοχή τους αλλά πάνω από όλα γιατί ηγήθηκαν, συσπείρωσαν, ενθάρρυναν το εργαζόμενο να διεκδικήσει κάτι περισσότερο, να μην σωπάσει. Όμως δεν πρέπει να παραβλέπεται και η συμμετοχή και άλλων τάσεων της αριστεράς, που ήταν επίσης σημαντική, αλλά όπως βλέπουμε από αρκετές ψευδό-αριστερές οργανώσεις να μηδενίζουν τον ρόλο των Αναρχικών ή να μην αναφέρονται καν στο ρόλο τους, ιδιαίτερα από την στιγμή που ήταν ένα σημαντικό κομμάτι της διαμαρτυρίας, αυτό που κάνουν είναι παραποίηση της ιστορίας και προσβολή στον εργατικό αγώνα μόνο και μόνο για να εξυπηρετήσουν τα μικρο-πολιτικά τους συμφέροντα.


Χωρίς να μπαίνουμε βαθειά σε ιστορικά θέματα, υπάρχουν πολλοί άλλοι που θα τα μετέφεραν πολύ καλύτερα και σωστά, μια απλή αναφορά μερικών γεγονότων φαίνεται ίσως αναγκαία για να υπογραμμίσουμε την ιστορική σημασία αυτής της μέρας.

1η Μαΐου ξεκινά η απεργία όπως είχε προγραμματιστεί, οι προετοιμασίες και οι λόγοι που κατέληξαν σε αυτή την απόφαση για τους εργάτες πολλοί, αλλά εκείνη την 1η Μαΐου πάρθηκε η απόφαση να ξεκινήσει η απεργία. Στους δρόμους χιλιάδες εργάτες που ξεχύθηκαν, τα εργοστάσια έκλεισαν, και η απεργία ξεκίνησε. Μέρα με την μέρα οι διαδηλωτές πλήθαιναν αλλά χωρίς κάποια σημαντική ενέργεια ή γεγονός πέρα από την ίδια την απεργία να συμβαίνει.
3η Μαΐου και κατά τη διάρκεια ειρηνικής ομιλίας από τον αναρχικό August Spies , απεργοσπάστες απομακρύνθηκαν από τον χώρο της απεργίας(εργοστάσιο McCormick).Οι απεργοί στην προσπάθεια τους να υποχρεώσουν τους απεργοσπάστες να επιστρέψουν πίσω δέχονται ξαφνική επίθεση από πολυάριθμη(μιλάνε για γύρω στους 200) δύναμη αστυνομικών, όπου με υπέρμετρη βία, ακόμη και με χρησιμοποίηση όπλων η κατάληξη ήταν να καταγραφούν νεκροί, και πολλοί τραυματίες(συγκεκριμένος επιβεβαιωμένος αριθμός μάλλον δεν υπάρχει).Η αντίδραση, κοινοποίηση καλέσματος σε νέα διαμαρτυρία για αυτά τα γεγονότα από τον Spies σε Αναρχική εφημερίδα καλώντας τον κόσμο «στα όπλα». Η διαμαρτυρία ειρηνική την επομένη, και έφθασε η νύχτα με τους περισσότερους να έχουν ήδη αποχωρήσει και να μένει ένα μικρό μέρος των διαδηλωτών. Εκείνη τη στιγμή η αστυνομία έκανε πάλι την παρέμβαση της απαιτώντας την ολική διάλυση των διαδηλωτών, κάτι που φυσικά δεν έγινε αποδεκτό και οι διαδηλωτές διαμαρτυρήθηκαν. Αυτό που έμελλε να στιγματίσει την συγκεκριμένη διαδήλωση όμως ακολούθησε με μια βόμβα να φεύγει μέσα από τους διαδηλωτές και να σκοτώνει και να τραυματίζει μεγάλο αριθμό εκ των αστυνομικών που ήταν παρόντες. Στη συνέχεια οι αστυνομικοί και βρίσκοντας αυτή την αφορμή άνοιξαν πυρ σκοτώνοντας και τραυματίζοντας και πάλι μεγάλο και ανεξακρίβωτο αριθμό από τους διαδηλωτές, η συγκεκριμένη διαδήλωση βάφτηκε με το περισσότερο αίμα και η κυρίαρχη τάξη, το κράτος και ο τύπος απαιτούσε περισσότερο αίμα. Το κράτος έδρασε όπως ξέρει καλά, συλλαμβάνοντας κάθε γνωστό οπαδό οποιασδήποτε αριστερής ιδεολογίας , αλλά και άλλοι οι οποίοι είχαν μηδαμινή σχέση αλλά η οποιαδήποτε σχέση τους με τους αριστερούς τους «καταδίκαζε» ως ένοχους. Οι κρατούμενοι υπέστησαν πολλά βασανιστήρια άλλοι άντεξαν, άλλοι όχι.
Τέλος, σε δίκη με κατηγορία τη συμμετοχή σε φόνο έφτασαν 8 άτομα(ο Spies, ο Fielden, ο Parsons , ο Adolph Fischer, ο George Engel, ο Michael Schwab, ο Louis Lingg και ο Oscar Neebe) όλοι εκ των οποίων Αναρχικοί!

Όπως βλέπουμε και από μια ομιλία προς τους ενόρκους, που ήταν έτοιμοι να διαλέξουν την μοίρα των 8, το κράτος είχε πλήρη επίγνωση ότι οι 8 δεν είχαν ανάμειξη, αλλά τους δίκαζε για τις ιδέες τους και για παραδειγματισμό.(Η ομιλία: «Ο νόμος δικάζεται. Η αναρχία δικάζεται. Αυτά τα άτομα έχουν επιλεχτεί, έχουν διαλεχτεί από το Ορκωτό Δικαστήριο, και κατηγορούνται επειδή ήταν ηγέτες. Δεν υπάρχουν άλλοι ένοχοι παρά οι χιλιάδες που τα ακολουθούν. Κύριοι του σώματος ενόρκων: καταδικάστε αυτά τα άτομα, κάντε τα παράδειγμα για αυτούς, κρεμάστε τους και σώζεται τους θεσμούς μας, τη κοινωνία μας.»)
19 Αυγούστου και βγαίνει η ετυμηγορία, οι 7 καταδικάζονται σε θάνατο και ο Neebe σε 15 χρόνια φυλακή. Ακολούθησαν διαμαρτυρίες, αντιδράσεις από όλο τον κόσμο αλλά η μόνη κατάληξη ήταν η θανατική ποινή των Schwab και Fielden και αλλαχθεί σε ισόβια κάθειρξη. Οι υπόλοιπες παρέμειναν. 11 Νοεμβρίου 1887 και οι Parsons, Engel, Spies και Fischer κρεμάστηκαν ενώ ο Lingg είχε αυτοκτονήσει στο κελί του την προηγούμενη.
Μερικά χρόνια αργότερα, και οι προσπάθειες για απελευθέρωση των υπολοίπων συνεχιζόταν, ώσπου ο κυβερνήτης Altgeld τους απελευθέρωσε κάνοντας και ένα σχόλιο σημαντικό για το τι έγινε τότε που έλεγε: « Αυτοί και οι κρεμασμένοι ήταν τα θύματα της «υστερίας, ενός τσούρμου ενόρκων και ενός προκατειλημμένου δικαστή».
Αργότερα, και με τη πάροδο του χρόνου ήρθαν στο φώς στοιχεία φέρνοντας κάποιες υποψίες, πιο κοντά στο να γίνουν βεβαιωμένες αλήθειες, και αυτό αφορούσε την βόμβα που ρίχτηκε στους αστυνομικούς, εκείνη την αιματοβαμμένη μέρα, κάνοντας λόγο για προβοκάτσια μέσα από τα όργανα της αστυνομίας ούτος ώστε να δυσφημιστεί το εργατικό κίνημα, και να δοθεί δικαιολογία για βαριά καταστολή.

Παρόλα αυτά, οι διαδηλώσεις κρίθηκαν ως ένα βαθμό επιτυχημένες καθώς από τη 1η Μαΐου του 1886 και βάση ψηφίσματος, η μέγιστη νόμιμη ώρα εργασίας τέθηκε στις 8 ώρες. Μια μεγάλη επιτυχία της εργατιάς αλλά έχει πολλά ακόμη να παλέψει για να κερδίσει και να επανακατακτήσει αυτά που τις ανήκουν. Γιατί η μάχη δεν τελείωσε τότε, έπρεπε να ήταν μέχρι αυτή την στιγμή ζωντανή, και είναι για κάποιους.
Ίσως να μπήκαμε λίγο περισσότερο στα ιστορικά θέματα, αλλά την ώρα που τα πληκτρολογούσα, δεν μπορούσα να αφήσω καίρια σημεία πίσω, και ελπίζω αυτό να μην κούρασε, αλλά να τόνωσε, να έδωσε δύναμη στον καθένα που το διαβάζει, για να συνεχίσει την μάχη, την σωστή μάχη της εργατιάς, και όχι την ξεπουλημένοι όπως την κατάντησαν καπηλευτές τάχα των αριστερών ιδεών, και χειρότερα, οι αστοί σε πολλές περιπτώσεις για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα τους.

Γι αυτό στάσου μακριά από τα ξεπουλημένα κόμματα, και οργανώσεις της υποτιθέμενης αριστεράς, διεκδίκησε τα δικαιώματα σου, των γύρω σου, των παιδειών σου, μην συμπορεύεσαι με τους ξεπουλημένους που η έννοια τους είναι η εξουσία στην πλάτη σου. Μην συμπορεύεσαι με αυτούς που σε εκμεταλλεύονται, και στο όνομα της αριστεράς χρησιμοποιούν καπιταλιστικές και δεξιές ιδέες, εξουσιάζοντας σε, και υποδουλώνοντας σε. Ξύπνα, εξεγέρσου, βγές στους δρόμους με τους πραγματικούς συντρόφους σου, αυτούς που νοιάζονται που θα είσαι μετά, όλη την μέρα, όχι με αυτούς που νοιάζονται μόνο που θα είσαι την μέρα τον εκλογών. Βγες διεκδίκησε αυτά που σου ανήκουν και διώξε τους εκμεταλλευτές σου είτε φορούν κόκκινό μανδύα είτε όχι, το μέσα παραμένει καπιταλιστικό και εξουσιαστικό, παραμένει ο εχθρός.
Γιατί οι άνθρωποι τότε δεν χάθηκαν άδικα, χάθηκαν για να δίνουν ελπίδα σε όλη την εργατιά, και για να δίνουν το παράδειγμα, όχι το παράδειγμα της τιμωρίας που ήθελε να δώσει τότε το κράτος, αλλά το παράδειγμα ότι η εξέγερση είναι πιθανή, και με τον εργατικό αγώνα όλα γίνονται γι’αυτό και τα οποιαδήποτε κόμματα δεν σε θέλουν ενωμένο με την εργατιά, σε αποξενώνουν, γι αυτό και τα αφεντικά δημιουργούν κόντρες μεταξύ τις εργατιάς, γιατί όλοι αυτοί φοβούνται, την μέρα που εσύ θα εξεγερθείς και θα τους πάρει όλους το ποτάμι. Για ένα κόσμο πιο ελεύθερο, για την Αναρχία και τον Κομμουνισμό.

Active Member - Πίσω στους δρόμους - Αφιερωμένο στον ελληνικό Δεκέμβρη

Χιλή: Κάλεσμα για δράσεις αλληλεγγύης

Στις 27 Φλεβάρη 2010, φονικός σεισμός χτύπησε τη χώρα μας προκαλώντας ανυπολόγιστες καταστροφές κυρίως στην περιοχή ανάμεσα στο Valparaíso και το Los Lagos.

Οι περιοχές που έχουν πάθει τις μεγαλύτερες καταστροφές είναι οι Bío-Bío και Maule.
Άνθρωποι έχουν χάσει τα σπίτια τους και όλα τους τα υπάρχοντα, έχοντας πλέον μείνει στο δρόμο, το κρύο και την πείνα. Οι δρόμοι έχουν καταστραφεί, εμποδίζοντας αφάνταστα την κίνηση καθώς και τη διανομή βοήθειας.

Ως συνήθως, είναι οι φτωχοί εκείνοι που πλήγηκαν περισσότερο από τη φυσική αυτή καταστροφή, αυτοί που δεν έχουν πόρους να ξαναφτιάξουν όλα όσα χάθηκαν.
Κάνουμε έκκληση στον καθένα οπουδήποτε και ειδικά τους ελευθεριακούς συντρόφους μας να επιδείξουν την ταξική τους αλληλεγγύη τις μέρες που έρχονται, βοηθώντας όπως μπορούν τις πιο άσχημα χτυπημένες γειτονιές.
Κάνουμε έκκληση σε ομάδες βοήθειας να βοηθήσουν στη διανομή υλικής βοήθειας και τροφίμων, ειδικά ανάμεσα στους πιο επισφαλείς τομείς, οι οποίοι, μετά από χρόνια οικονομικής δυσπραγίας, γίνονται τόσο εύκολοι στόχοι τέτοιων καταστάσεων. Ταξική αλληλεγγύη τώρα στον λαό μας!
Convergencia Libertaria (Ελευθεριακή Συνέλευση)
http://www.banderalibertaria.cl.vg
Organización Revolucionaria Anarquista Voz Negra (Επαναστατική Αναρχική Οργάωση “Μαύρη Φωνή”)
http://voznegra.entodaspartes.net * Αγγλική μετάφραση από Γραφείο Διεθνών Σχέσεων FdCA. Ελληνική μετάφραση "Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης", 1 Μάρτη 2010.

convergencia-libertaria@riseup.net

http://www.anarkismo.net